Początkowo Yerba Mate była dzikim drzewem, z którego wysuszonych liści Indianie Guarani robili wywar. Kiedy pierwsi Hiszpanie pojawili się na terenie dzisiejszej Argentyny, zauważyli, że miejscowi Indianie, choć źle odżywieni i żyjący w prymitywnych warunkach, są nieprawdopodobnie odporni na zmęczenie. Osiedleni tam misjonarze-jezuici również zainteresowali się tym fenomenem i szybko dostrzegli związek między formą tubylców, a piciem przez nich płynu parzonego z liści jakiegoś drzewa. Wypróbowali go i stwierdzili, że rzeczywiście wspaniale wzmacnia. Okazało się też, że hiszpańscy marynarze, którzy pili wywar, nawet podczas wielomiesięcznych rejsów unikali powszechnego w tamtych czasach szkorbutu. Nic dziwnego, że zakonnicy natychmiast zaczęli zakładać plantacje niezwykłej rośliny - ostrokrzewu paragwajskiego. Dziś delektują się nim mieszkańcy całego świata. 

Niemałą rolę w historii Yerba Mate odegrali polscy imigranci, którzy po osiedleniu się w prowincji Misiones i Corrientes założyli tam plantacje tej rośliny. Po dziś dzień popularne marki Yerba Mate produkowane są przez potomków Polaków. 

Plantacje Yerba Mate zakłada się pośród dziewiczego lasu podzwrotnikowego, zbiorów dokonuje się ręcznie, co gwarantuje dokładną selekcję liści. 

Yerba Mate najbardziej popularna jest w Argentynie, Paragwaju, południowej Brazylii i Urugwaju. Nazwa łacińska to ilex paraguariensis. Nazywana jest herbatą paragwajską, jezuicką lub misyjną. 

Badania ośrodków naukowych różnych krajów, między innymi Instytutu Pasteura we Francji, potwierdziły nadzwyczajne właściwości Yerba Mate. Dla przeciętnego Argentyńczyka czy Paragwajczyka yerba mate jest tym, czym herbata dla Anglika.